بعد از این همه سال هنوز لحظه به لحظه اشناییمون رو  به یاد میارم...

یادت میاد اول اردیبهشت ۵ سال پیش کجا... با هم اشنا شدیم؟...

یادت میاد اول منو نمیشناختی ولی وقتی دستم رو بسمتت  دراز کردم  مهربونتر از هر کس دیگه منو تو اغوش خودت جا دادی؟...

یادت میاد وقتی فهمیدی عاشق نوشتنم  با روی باز منو با شیوه جدید نویسندگی و ادبیات اشنا کردی؟...

میدونی مواقعی که تنها و مریض بودم و هستم و بعضی موقعا از درد میخوام تموم دندونامو تو دهنم خورد کنم بغض میکنی و اینقد چشات غمگین میشن که دردم رو فراموش میکنم و دوباره به تو پناه میبرم؟...

من تا عمر دارم هیچوقت محبتهای تو رو فراموش نمیکنم...

وبلاگ عزیزم...

۵ سالگیت مبارک...از اینکه تو این چن سال همراه و همسفر من بودی ممنونم...

شعر پرواز شهرام صولتی رو به تو ....به خودم...و هر کی که عاشقه تقدیم میکنم...

بیا پرواز کنیم کنار هم...                                       بیا پرواز کنیم تو بال هم...

بیا باشیم مال هم...                                           بیا باشیم مال هم...

اگه هم خونه میخوای من...                                  اگه دیونه میخوای من...

گل عاشق گل عاشق...                                       اگه گل خونه میخوای من...

بیا باشیم مال هم...                                            بیا باشیم مال هم...

کاشکی چشمات مال من بود...                            تو سرت خیال من بود...

مث من که ارزومی...                                           ارزوت مثال من بود...

کاشکی دستامونو زنجیر میبستیم ما به هم...        همه جا داد میزدیم که عاشقیم عاشق هم..

اگه گل خونه میخوای من...                                  اگه دیونه میخوای من...

گل عاشق گل عاشق...                                      اگه هم خونه میخوای من...

بیا باشیم مال هم...                                           بیا باشیم مال هم...

بیا باشیم مال هم...                                         بیا باشیم مال هم...

بیا باشیم...                                                     بیا باشیم...